Śniadanie było bardzo dobre, a wygląd Stelli o poranku jeszcze lepszy. Słońce świeciło przez okna tak jasno że Stella w kuchni wyglądała jak świetlisty anioł. Eric otrzeźwiał ze snu, po czym chwycił Stelle za rękę zaprowadził do góry, gdzie było ciemniej, położył się na łóżku tak jak na plaży, wciskając ręce pod głowę, po czym bez stresu tylko, tak jakby to była codzienność zapytał ,,Pamiętasz jak byliśmy dziećmi?? Jak bawiliśmy się bez trosk na podwórku? Tak bardzo tęsknię za czasami gdy byliśmy na dworze codziennie razem.".

W oczach Stelli pojawiły się przebłyski  mocy, Eric chciał pokazać z oddali coś, czego ona nie wiedziała. Nagle wszystko prze płynęło jak morze i znikło, była tylko ona w ciemności stojąca, i przed nią Eric. Przed Ericiem nagle pojawiła się inna kobieta, a otoczenie nabrało barw, był to namiot wojenny, a Eric był wtedy bardzo młody...były to wydarzenia jakie stały się gdy Eric rozstał się ze Stellą chciał jej pokazać co się stało za czasów wielkiej wojny.... Eric z kobietą wyszedł z namiotu na pole bitwy a Stella stała jako obserwatorka wydarzeń...duch......Wielkie pole bitwy było...śmiercią. ludzie oblegali zamek, wielkie machiny obleznicze, nie zliczone hekto litry krwi, tylko i wylacznie co przyniosła wojna to śmierć....Eric wspinał się po murach dzięki ostrzą a tajemnicza dziewczyna kupowała mu czas....gdy wszedł na zamek powiedział aby ona wracała do namiotu, gdy on poszedł dalej za mury, ona zauważyła że jej żołnierze wybili bramę, poszła przez nią pomóc im....Eric sam zabijał hordy wojowników w końcu zabił króla i wydał w dzwonach kapitulację oddziałów wroga. Gdy wrócił chcąc przekazać koronę dziewczynie okazało się że ona...nie żyje. Nagle wróciłaś do świata rzeczywistego...